زندگینامه باران کوثری

 باران کوثری ۲۵ مهر سال ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمد.

وی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و فرزند رخشان بنی اعتماد؛ کارگردان سینما و جهانگیر کوثری؛ تهیه کننده سینما و مفسر فوتبال است.

باران کوثری فارغ التحصیل رشته نمایش از هنرستان سوره  است و بهترین بابای دنیا ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست. نقش آفرینی های بعدی وی تا سال ۱۳۸۰ به بازی در فیلم های مادرش اختصاص دارد.

وی همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان توانایی هایش را به عنوان بازیگر نشان داده است. او در هفدهمین جشنواره بین المللی فیلم  کودک و نوجوان در اصفهان یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه سینمای ایران بود.

در سال ۱۳۸۵ کوثری ابتدا با بازی در مجموعه صاحبدلان نقش آفرینی کرد و در بهمن ماه همان سال با کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر برای دو فیلم خون بازی و روز سوم و دیپلم افتخار بخش بین الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات یک سالش را ورق زد.

وی در سال 1386 در جشنواره بین المللی آسیا پاسیفیک برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری بود.

بخشی از کارنامه هنری باران کوثری:

    کاندیدای بهترین بازیگر زن در نخستین جشنواره آسیا پاسیفیک؛ استرالیا برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶

    تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن در یازدهمین جشن خانه سینما برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۶

    سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم های خون بازی و روز سوم، ۱۳۸۵

    دیپلم افتخار بهترین نقش آفرینی در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم خون بازی، ۱۳۸۵

    برخی از آثار هنری باران کوثری:

    بهترین بابای دنیا، 1370

    نرگس، 1370

    روسری آبی، 1373

    بانوی اردیبهشت، 1376

    داستان های جزیره، 1377 

    زیر پوست شهر، 1379 

    زیر پوست باران، 1379 

    رقص در غبار، 1381 

    برگ برنده، 1382 

    خوابگاه دختران، 1383 

    گیلانه، 1383 

    تقاطع، 1384 

    خنگ آباد، 1384 

    خون بازی، 1385 

    نسل جادویی، 1385 

    روز سوم، 1385 

    شیرین، 1386 

    توفیق اجباری، 1386 

    دایره زنگی، 1386 

    کتونی سفید، 1386 

     حیران، 1386 

    میزاک، 1386 

    آسمان سیاه شب، 1387 

    آوانتاژ، 1387

  1387 پستچی سه بار در نمی زند،